σύντομο σκετσάκι για 25η Μαρτίου

δραματοποίηση -παραλλαγή του δραματοποιημένου κειμένου του Βασίλη Δραχτίδη 

Αφηγητής:                

Πρὶν πολλὰ-πολλὰ χρόνια, πᾶνε ἕξι αἰῶνες ἀπὸ τότε, ἄρχισε γιὰ τὴν πατρίδα μας μία μεγάλη σκοτεινὴ περίοδος. Ἡ χειρότερη τῆς ἱστορίας μας.

Ἡ τουρκοκρατία.

Ἕνας λαὸς ἀλλόθρησκος ἦρθε ἀπ᾿ τὰ βάθη τῆς Ἀσίας καὶ κυριάρχησε σ᾿ ὅλα τὰ Βαλκάνια.

Ἡ Κωνσταντινούπολη, ἡ κοσμοξακουσμένη Πόλη, τὸ ὄνειρο τῶν λαῶν καὶ τῶν βαρβάρων ὁ πόθος, τούρκεψε.

Οι 3 είναι σε κύκλο εκτός από τον πρώτο που τρέχει και φωνάζει :

1^ος Πῆραν τὴν Πόλιν, πῆραν τη, πῆραν τὴ Σαλονίκη! 
      Πῆραν καὶ τὴν Ἁγιὰ-Σοφιά, τὸ μέγα μοναστήρι.

2^ος Κι ἡ Δέσποινα ταράχτηκε καὶ δάκρυσαν οἱ εἰκόνες!

3^ος Σώπασε κυρα-Δέσποινα καὶ μὴν πολυδακρύζεις, 

πάλι μὲ χρόνια μὲ καιρούς, πάλι δικά μας θά ῾ναι.

Όλοι μαζί: Σκλάβε, πεινᾷς, σκλάβε, διψᾷς, σκλάβε, γυμνὸς πηγαίνεις;

1^ος Μήτε πεινῶ, μήτε διψῶ, μήτε γυμνὸς πηγαίνω. 
     Θυμήθηκα τῆ νιότη μου, τῆ δόλιά μου γυναίκα. 
    Χτὲς πούλησαν τὰ ροῦχα μου, σήμερα τ᾿ ἅρματά μου 
    καὶ αὔριο τὸ σπίτι μου σὲ ἄλλους τὸ πουλᾶνε.

4^ος κοιτάτε στον Όλυμπο ψηλά, δε σκύβουν το κεφάλι

     Οι σκλάβοι ξεσηκώνονται για να λεφτερωθούν!

Παραπέρα η μάνα, ο Βασίλης και οι κλέφτες:

5^ος μάνα: Βασίλη κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης

6^ος Βασίλης: Μάνα μου ἐγὼ δὲν κάθομαι νὰ γένω νοικοκύρης 
        καὶ νἄμαι σκλάβος τῶν Τουρκῶν κοπέλι τῶν ραγιάδων. 
         Γιὰ δῶσ᾿ μου τ᾿ ἀλαφρὸ σπαθὶ καὶ τὸ βαρὺ ντουφέκι, 
       νὰ ροβολήσω στὰ βουνὰ νὰ σμίξω τοὺς συντρόφους.

7^ος Ἔζωσε τὸ σπαθάκι του, πῆρε καὶ τὸ ντουφέκι, 
βγῆκε στῆς Γκούρας τὰ βουνά, στὰ κλέφτικα λημέρια.

Τραγουδούν οι κλέφτες και στο τέλος τον υποδέχονται

Μαύρη, μωρέ, μαύρη ζωὴ ποὺ κάνουμε 
μαύρη ζωὴ ποὺ κάνουμε, ἐμεῖς οἱ μαῦροι κλέφτες 
Μὲ φό-, μωρέ, μὲ φόβο τρῶμε τὸ ψωμὶ 
μὲ φόβο τρῶμε τὸ ψωμὶ μὲ φόβο περπατοῦμε 

Όλοι μαζί: Καλῶς το τ᾿ ἄξιο τὸ παιδὶ καὶ τ᾿ ἄξιο παλικάρι

8^ος ως πότε παλικάρια να ζούμε στα στενά;

9^ος Μονάχοι σα λιοντάρια; Στις ράχες στα βουνά;

Μαζί: 8^ος και 9^ος

καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή

Παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή!

Ανοίγουν γραμματα από Σούλι και Ζάλογγο

10^ος   από το Σούλι στέλνουμε μήνυμα ανδρειοσύνης

Περήφανοι κι αδούλωτοι δε σκύβουμε κεφάλι

Η πείνα μας ανάγκασε και συνθηκολογούμε

Μα

Το Σούλι κι αν ετούρκεψε οι Σουλιώτες όμως ΠΟΤΕ!

11^ος Στο Ζάλογγο οι κοπελιές, μαύρο χορό χορεύουν

Μια μια πηδούν απ το γκρεμό κι ελεύθερες πεθαίνουν

12 13 και 14 οι 3 φιλικοι Σκουφάς, Τσακάλωφ και Ξάνθος

(σε ένατραπέζι με μια πένα πάνω κι ένα μεγάλο παπυρο, οι 3 φιλικοι ορκίζονται)

Εμείς οι φιλικοί ορκο δίνουμε για το καλό του έθνους

Ορκιζόμαστε

Ορκιζόμαστε Να συντρέξουμε τη λευτεριά της πατριδας μας

Ορκιζόμαστε

Ορκιζόμαστε Με φωτια και σίδερο τους τυράννους μας να διώξουμε

Ορκιζόμαστε

Ορκιζόμαστε Ότι αφιερώνουμε τη ζωή μας σε σένα ιερή πατρίδα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ! Τον τύραννο να διώξουμε ή να χαθούμε όλοι!

Ορκίζεται η Πελοπόνησσος    

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ!

Ορκίζονται τα νησιά μας   

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ!

Ορκίζεται όλη η Ελλάδα

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ! Τον τύραννο να διώξουμε ή να χαθούμε όλοι!

Αφηγητής:

Ψιλὴ βροχούλα ἔπιασε κι ἕνα κομμάτι ἀντάρα, 
τρία γιουρούσια ἔκαμαν, τὰ τρία ἀράδα - ἀράδα. 
Ἔμεινε ὁ Διάκος μοναχὸς μὲ δεκαοχτὼ λεβέντες. 
Καὶ ζωντανὸ τὸν ἔπιασαν καὶ στὸν πασᾶ τὸν πᾶνε.  

Ομέρ Βρυώνης: Γίνεσαι Τοῦρκος, Διάκο μου, τὴν πίστη σου ν᾿ ἀλλάξεις; 
Νὰ προσκυνήσεις τὸ τζαμὶ τὴν ἐκκλησιὰ ν᾿ ἀφήσεις;

Διάκος: Πάτε καὶ σεῖς κι ἡ πίστη σας, μουρτάτες νὰ χαθεῖτε. 
Ἐγὼ Γραικὸς γεννήθηκα, Γραικὸς θὲ νὰ πεθάνω.

Γιὰ δὲς καιρὸ ποὺ διάλεξε ὁ χάρος νὰ μὲ πάρει 
τώρα π᾿ ἀνθίζουν τὰ κλαδιὰ καὶ βγάζει ἡ γῆ χορτάρι.

Καραϊσκακης φωνάζει λαβωμένος από κάτω:

Ἕλληνες μὴν κιοτέψετε, παιδιὰ μὴ φοβηθεῖτε 
καὶ πάρ᾿ το γιοῦχα ἡ Τουρκιὰ κι ἔρθει νὰ μᾶς χαλάσει. 
Σὰν Ἕλληνες βαστάξετε καὶ σὰν Γραικοὶ σταθεῖτε. 
Κι ἐγὼ κι ἂν ἐλαβώθηκα, κι ἂν εἶμαι λαβωμένος 
τώρα θὰ πάω στὴν Κούλουρη καὶ στὴ Φανερωμένη
πού ῾ναι καλὸς ἐκεῖ γιατρὸς μὴν πάει καὶ μὲ γιατρέψει.

ΘΑ  ΒΡΕΘΟΥΜΕ  ΞΑΝΑ  (τραγουδούν όλοι μόνο το ρεφραιν)

Στίχοι: Τάσος Σαμαρτζής

Μουσική: Ν. Μαυρουδής

Ρεφραιν(μόνο)

Θα βρεθούμε ξανά όταν όλα θα έχουν περάσει,

στην πατρίδα φιλιά και κουράγιο να πεις μην ξεχάσει.

Θα βρεθούμε ξανά όταν όλοι θα έχουν αλλάξει,

στην πατρίδα φιλιά και κουράγιο να πεις μην ξεχάσει.

Θα βρεθούμε ξανά...

Δυνατή εκφώνηση των στίχων:

Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη  τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,  σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,  ποὺ μὲ βιὰ μετράει τὴ γῆ.

Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά, καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη, χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά! (τρίς)