Σελίδες

Κυριακή 15 Μαΐου 2016

ο μικρός πρίγκιπας μας εμπνέει!

Η Κατερίνα Τζιμοπούλου, εκπαιδευτικός στους Φιλίππους Καβάλας ετοίμασε ένα περιεκτικό σκετσάκι που δίνει όλη τη μαγεία των πλανητών και την ευαισθησία της φιλίας μέσα σε λίγους μόνο στίχους. Yπέροχη ιδέα για νηπιαγωγείο και τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, για γιορτές σύντομες, χωρίς θεαματικά κουστούμια αλλά με νόημα και μια γεύση που μπορεί να μείνει μετά το τέλος της.
πληροφορίες, επικοινωνία: tzimop@gmail.com

Ο Μικρός Πρίγκιπας
 
Ρόλοι: Μαμά, κόρη, πιλότος, Μικρός πρίγκιπας (Χ5), τριαντάφυλλο, επιχειρηματίας, φίδι, αλεπού)
Σκηνικό: Στα αριστερά έχουμε ένα μεγάλο βιβλίο με ζωγραφιές των παιδιών. Στα δεξιά εμφανίζονται η μαμά με την κόρη. Κάθε φορά που αλλάζουν τα πρόσωπα μπαίνουν και στέκονται στο κέντρο.
Σημείωση: Τον Μικρό πρίγκιπα υποδύονται πολλά παιδιά, φροντίζουμε όλοι να έχουν κίτρινο φουλάρι ή/και μάσκα για να διακρίνεται ο ρόλος τους.

Μαμά:
(δείχνει το βιβλίο, που είναι ακόμα κλειστό, ενώ αγκαλιάζει την κόρη της)
Έλα, κορίτσι μου γλυκό,
έλα να σ’ αγκαλιάσω,
απ’ το βιβλίο π’ αγαπώ
θέλω να σου διαβάσω.

Κόρη:
Τι ιστορία να’ ναι αυτή;
Πόσο ωραίος τίτλος!
Μήπως σε κάστρο πέτρινο
γεννιέται ένας μύθος;


Μαμά:
Έχε λιγάκι υπομονή,
ν’ ανοίξει το βιβλίο,
κι έλα να ταξιδέψουμε
καλύτερα από πλοίο!

(ο πιλότος ανοίγει το βιβλίο και δείχνει
τη ζωγραφιά του βόα με τον ελέγαντα. )

Πιλότος:
Στα έξι μου κατάφερα
αυτό να ζωγραφίσω,
μα οι μεγάλοι πρότειναν
τις ζωγραφιές ν’ αφήσω!

Μικρός πρίγκιπας 1:
Τι κρίμα που την πέρασαν
για ένα απλό καπέλο,
ποτέ δε βλέπουν τελικά
τα παιδικά τα «θέλω»!

Πιλότος :
Είσαι παράξενος, μικρέ,
με τα ξανθά μαλλιά σου!
Για πες μου από πού έρχεσαι,
ποια είν’ τα μυστικά σου;

Μικρός πρίγκιπας 1:
Το σπίτι μου είναι μακριά,
επάνω σ’ ένα αστέρι.
Έχω και μια τριανταφυλλιά,
της μοναξιάς μου ταίρι.

(ο ΜΠ γυρνάει τη σελίδα που δείχνει τον πλανήτη του με το τριαντάφυλλο.)
__________________

Τριαντάφυλλο:
(μπαίνει βιαστικά και την ακολουθεί ο ΜΠ)

Κοίτα εδώ τ’ αγκάθια μου,
μην πολυπλησιάζεις,
να με φροντίζεις άψογα
και μη με νευριάζεις!

Μικρός πρίγκιπας 2:
Δε θα’ ταν τόσο δύσκολο
εσένα να φροντίσω,
μα έχω σχέδια κι εγώ:
τον κόσμο θα γυρίσω!

(ο ΜΠ απομακρύνεται και το τριαντάφυλλο τον χαιρετάει λέγοντας:)


Τριαντάφυλλο:
Συγχώρεσέ την γκρίνια μου
και την ματαιοδοξία…
Μην έχεις πια την έννοια μου,
σου αξίζει η ευτυχία…
__________________
Επιχειρηματίας:
(γυρίζει σελίδα και δείχνει μια ζωγραφιά με άστρα και λέει:)

Όλα τα άστρα αγόρασα
και τώρα το καυχιέμαι,
χωρίς λεφτά τι είναι η ζωή
συχνά αναρωτιέμαι!

Μικρός πρίγκιπας 3:
Η ευτυχία δε βρίσκεται
στις τσέπες τις δικές μας!
Κρύβεται στις φιλίες μας,
στις όμορφες στιγμές μας.

Επιχειρηματίας:
Είσαι μικρός και σκέφτεσαι
ρομαντικά κι αθώα!
Εγώ, όμως, είμαι σοβαρός
και άφησέ με τώρα!
(τον διώχνει, μετράει χαρτονομίσματα)
Μικρός πρίγκιπας 3:
Παράξενα αυτά που λες
και δεν ξέρεις τι κάνεις!
Για κάτι τόσο ασήμαντο
την ευτυχία σου χάνεις…
__________________
Φίδι:
(γυρίζει σελίδα και φαίνεται μια ζωγραφιά της Γης)

Εδώ, μικρέ, που έπεσες
είν’ ο πλανήτης Γη
και αν το σπίτι σου ζητάς,
σε στέλνω στη στιγμή.

Μικρός πρίγκιπας 4:
Περίεργο φιδάκι μου,
λες δυνατό πως είσαι!
Σα δαχτυλάκι είσαι λιγνό,
νομίζω προσποιείσαι!

Να ταξιδέψεις δεν μπορείς,
πώς θα με βοηθήσεις;
Και τον αστράγαλο μπορείς
τώρα να τον αφήσεις…

(το Φίδι έχει σκύψει στο μεταξύ και πιάνει σφιχτά τον αστράγαλο)
Φίδι:
Με τ’ άγγιγμά μου βρίσκεσαι
στη γη απ’ όπου ήρθες…
Λυπάμαι να ‘σαι μοναχός
στην έρημο τις νύχτες.
___________________
Αλεπού:
(γυρίζει σελίδα και φαίνεται μια ζωγραφιά με στάρια)

Το στάρι μού ήταν άχρηστο
μέχρι να σε γνωρίσω,
μα τώρα όταν το κοιτώ,
θα θέλω να ‘ρθεις πίσω!

Μικρός πρίγκιπας 5:
Εγώ δε σ’ εξημέρωσα,
όμως, για το κακό σου
και με πονάει η καρδιά
ν’ ακούω το λυγμό σου….

Αλεπού:
Άκου, λοιπόν, το μυστικό
και βάλ’ το στην καρδιά σου:
τα μάτια δεν κοιτούν σωστά,
άνοιξ’ την αγκαλιά σου!
(αγκαλιάζονται)
Μικρός πρίγκιπας 5:
Είσαι κι εσύ μοναδική
για μένα, να το ξέρεις!
Για σένα ευθύνη έχω εγώ,
δε θέλω να υποφέρεις…
____________________
(η Αλεπού φεύγει, ο ΜΠ μένει κι έρχεται το Φίδι, τον παίρνει απ’ το χέρι και φεύγουν)

Μαμά:
(κλείνει το βιβλίο)

Κάθε φορά που νιώθουμε
θλίψη ή μοναξιά,
το βλέμμα μας ας ρίχνουμε
στ’ αστέρια εκεί ψηλά.

Κόρη:
(πλησιάζει τη μαμά)
Αυτή ας είναι τώρα πια
η μόνη μας περιουσία:
με την καρδιά μας μοναχά
βλέπουμε την ουσία!

(βγαίνουν τα παιδιά στη σκηνή με υπόκρουση τον Μικρό Πρίγκιπα του Μ. Φραγκούλη και υποκλίνονται!!)






















Κατερίνα Τζημοπούλου
(βασισμένο στο αντίστοιχο θεατρικό κείμενο της Κατερίνας Λυσιόβα,

http://kalischool.blogspot.gr/2013/01/blog-post_23.html)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου